ทักษะการรู้ดิจิทัลของนักศึกษาระดับปริญญาตรี มหาวิทยาลัยราชภัฏ

Digital Literacy Skills of Rajabhat University Undergraduate Students

บทคัดย่อ

          การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาทักษะการรู้ดิจิทัลของนักศึกษาระดับปริญญาตรีมหาวิทยาลัยราชภัฏ และ 2) เพื่อเปรียบเทียบทักษะการรู้ดิจิทัลของนักศึกษาระดับปริญญาตรี มหาวิทยาลัยราชภัฏ จำแนกตามเพศ ชั้นปีที่ศึกษา กลุ่มสาขาวิชาที่ศึกษา และผลการเรียน การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงปริมาณกลุ่มตัวอย่างเป็นนักศึกษาระดับปริญญาตรี มหาวิทยาลัยราชภัฏทั่วประเทศ 38 แห่ง จำนวน 780 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ แบบทดสอบทักษะการรู้ดิจิทัลสถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูลเชิงปริมาณ ได้แก่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน t-Test และ F-Test

          ผลการวิจัยพบว่า 1) นักศึกษาระดับปริญญาตรีมหาวิทยาลัยราชภัฏมีทักษะการรู้ดิจิทัลโดยรวมอยู่ในระดับต่ำ ( X=4.79) โดยทักษะการรู้ดิจิทัลที่นักศึกษาอยู่ในระดับต่ำ 3 ด้าน ได้แก่ ด้านความสามารถในการประเมินสารสนเทศดิจิทัล ( X=3.93) ด้านการใช้เทคโนโลยีเป็นเครื่องมือในการจัดการสารสนเทศ ( X=4.55) และ ด้านการสื่อสารสารสนเทศ ( X=4.86) ส่วนทักษะการรู้ดิจิทัลที่นักศึกษาอยู่ในระดับปานกลาง 3 ด้าน ได้แก่ ด้านการใช้เทคโนโลยีเป็นเครื่องมือในการเข้าถึงสารสนเทศ ( X=5.18) ด้านการรวบรวมสารสนเทศ ( X=5.13) และด้านการสร้างสื่อดิจิทัลเพื่อการเรียนรู้ ( X=5.11) และ 2) ทักษะการรู้ดิจิทัลของนักศึกษาระดับปริญญาตรีมหาวิทยาลัยราชภัฏมีความแตกต่างกัน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 คือชั้นปีที่ศึกษา และ กลุ่มสาขาวิชาที่ศึกษา